Burn out, Angst en de Overgang: Hoe Mijn Ziel Mij Terugriep.
Over de diepe duik naar binnen, het bekken als toegangspoort en het ontwaken van zielskracht.

"Ik heb mijn bezieling overal gezocht." In de extremen van het leven, in afleiding én in discipline, in de dood én in dans. Tot er niets meer van mij over was, behalve een fluistering diep vanbinnen. Dit is mijn verhaal over de rauwe reis naar binnen, langs oude wonden en vergeten kracht – en hoe ik, dwars door alles heen, thuiskwam in mijn ziel. Ik wil hiermee een inspiratiebron en gids zijn voor de vrouwen die verdwaald zijn in de donkere kant van het leven.
Mijn zoektocht naar Bezieling.
Ik heb het overal in gezocht. In relaties, de liefde, werk, stappen, drugs, sigaretten, drank, sex, pijn, depressie, eten, mijn ego, slachtofferschap, codependentie, spiritualiteit, in mijn business, hobby’s, opleidingen, reizen, sport, yoga, dans, shoppen, massage, plezier, netflix, burn- out de overgang….
Spartaanse zelf opgelegde gedisciplineerde regimes van onthouding van zowat alles totdat alle spontaniteit en gezelligheid uit mijn leven verdwenen was.
De meeste zoektochten waren keuzes, andere overkwam me, allemaal moest ik ondergaan om mijn koers te varen over de woelige wateren van mijn ziel. En nee, het was geen stappenplan, geen bewuste queeste naar bezieling. Destijds wist ik niet wat ik zocht. Reflecterend zie ik de rode draad van mijn zoektocht naar dat bezielde leven en de erkenning van mijn bestaan. Ik ben in mijn leven zelfs 3 keer bijna dood geweest, en dan letterlijk gered van de dood.
Mijn leven lang zocht ik naar iets dieper dan wat het leven me gaf. Ik vond het nergens. Totdat er werkelijk niks meer van mij over was. Opgebrand en uitgeput, ik kon nergens meer van genieten. Alles deed pijn, verkrampte, of ik voelde me verdoofd. Ik had alles buiten mezelf gelegd. Mijn geluk en waarde hing van de buitenwereld af. En toch…… altijd weer die innerlijke stem. De innerlijke sparkle, zij die wist dat het goed zou komen. Dat mijn leven een quest is.
Dieper zakken in de vruchtbare aarde
De dood was een welkome vriend geworden. Ik kon het niet meer. Meer dood dan levend- zo voelde het en met zowat alle angststoornissen die je kan bedenken. Een depressie en auto-immuunziekte had ik de bodem van de put bereikt. Gelukkig had ik grond onder de voeten. En zakte ik nog iets dieper. Ja, het kon nog dieper! Een echtscheiding in corona tijd. Met een eigenwaarde van ongeveer 100 graden onder nul. Een veel te zware rugzak met diepe saboterende overtuigingen, angststoornissen, depressie, paniek, burn-out en de overgang trok ik me terug.
Om als een gewond dier mijn wonden te likken. Van het donker terug gereisd naar het licht. Het was voor mij het enige wat ik kon doen. Hoe kon ik mezelf weer opbouwen en waar had ik in goddess name de afslag gemist? De enige weg die ik kon afleggen…..was naar binnen.
Ik vervolgde mijn zoektocht- maar dit keer anders. Ik zocht het in vrouwelijke spiritualiteit, baarmoeder initiaties, de woestijn, vrouwencirkels etc, Deze én mijn levenservaringen werden mijn stepping stones. Om telkens te kunnen dalen, de deep dive te maken naar mijn ziel. Ik vond haar in de natuurlijke cyclus van de maan, de seizoenen, in de rust en regeneratie van het donker en de winter.....daar vond ik haar. In diepe verbinding met instinct, natuur, ritme, dood en wedergeboorte.
Ik vond haar in mijn botten en bekken. Dwars door al die lagen. Heb ik haar wakker gezongen. Dat wat niet vernietigd kan worden is
de essentie van wie ik werkelijk ben, onder lagen van trauma, onderdrukking, verlies of vergetelheid.
Pijn transformeren naar wijsheid en compassie het pad van de priesteres
Ik had al die ervaringen in mijn leven nodig, harde klappen om wakker te worden. Mijn ziel moest dus schreeuwen om boven mijn geschreeuw te komen. Schreeuwen via mijn lichaam en psyche, dat was de enige taal die ze aan mij verstaanbaar kon maken, daar lag ik dan, in de kreukels met helse pijnen.
En zo begon ik de weg van de priesteres te bewandelen. De mystica in mij ontwaakte.
Met vallen en opstaan leerde ik: Alles zit al in mij. Al die tijd al.
Het leven gaf mij spiegels en mensen, situaties , relaties en middelen op mijn pad om mijn weg terug naar mijn ziel te vinden. Dat juist al die ervaringen die ik buiten mezelf zocht, me bij mezelf vandaan haalde, dat ik het daar niet in kon vinden. Om alles in mijzelf aan te kijken: mijn projecties, overtuigingen, gevoelens, gedachten.
Door die lagen heen te werken. Verwelkomen, te doorvoelen en te verzachten, rauw, rouw aan te gaan. De oude emotionele wonden te verzorgen die nog open lagen onder mijn onderdrukte delen. Zo werd mijn ziel steeds meer voelbaar en kwam ik terug in mijn botten. Mijn bezieling ging weer stromen, ik kwam echt thuis. Thuis is mijn lichaam, de aarde. Ik wil nu weer op de aarde zijn en voel me intens welkom!
Een bezield leven
Op één voorwaarde: Dat ik mijn bezieling kan leven. Dat ik kan doen waar ik zielsgelukkig van word en kan zijn wie ik in essentie ben. Een free spirit. Divine feminine power. Geaard en geworteld. Gepokt en gemazeld. Haar harnas afgeworpen en schild neergelegd. Ik kies voor mijn bijzondere en krachtigste versie van mezelf.
Al blijft het met vallen en opstaan wandelen op de kronkelige, soms grillige weg van de priesters en de mystieke aard van het leven. Ik blijf het pad volgen in vertrouwen dat het leven mij precies geeft wat het nodig heeft en meer en beter! Want het mysterie van het leven heeft hogere en betere plannen dan ik ooit zou kunnen bedenken.
Het leven zit vol verrassingen, de magie zit in een bezield en belichaamd leven. De rauwheid en puurheid van pijn, van rouw, het leven zelf, van alles wat het leven brengt, smaken, kleuren, geuren, donker en licht. De grootsheid van je ziel leven. Is durven zakken. Durven ontspannen en durven vertrouwen dat het leven er voor jou is!
De schaduwkant blijkt een poort te zijn naar de vrouwelijke ziel
Een bezield leven is jezelf zien en voelen in haar volle potentieel. Dan heb je af te reizen door het landschap van je patronen. Een deep dive maken om af te reizen naar de bodem van je oceaan, je parels op te duiken. Met die opgedoken wijsheid weer boven water te komen en als een schitterende gouden parelketting aan de wereld te laten zien.
In die diepte van je lichaam, daar in je ovaria, je onderbuik en je bekken ligt jouw goud. Bewaakt door jouw draak, en die draak heb je te temmen of te slim af te wezen wanneer je die afdaling maakt.
Je betreed een andere wereld, die van ongezien, dat wat in de sluiers gehuld ligt, zichtbaar maken en naar het licht brengen is een oeroud heilige vrouwelijke gave.
Herinneren wie je in essentie bent
Journey into the soul is een diepe duik naar je ongeziene wereld. Naar jouw grootste potentieel namelijk jouw zielen energie. We maken de ontastbare krachten en delen van je ziel, zichtbaar en voelbaar. Hierdoor kunnen jouw authenticiteit en volle potentieel integreren in de fysieke wereld, het leven gaat voor jou weer stromen en jij kan jouw gedroomde leven leven.
Het gaat over herinneren wie je in essentie bent,
Ziels Waarde is wat je
bent, nog voor je iets doet.
Het is de stille kracht van je bestaan.
De trilling van jouw essentie — zó puur, zó uniek —
dat alleen al jouw zijn het veld verandert.
"Voel jij je geroepen door jouw ziel?" Misschien sta jij op het punt je eigen afdaling te maken – of ben je al onderweg. Laat dit verhaal een herinnering zijn dat je niet alleen bent. Wil je dieper duiken en samen de poort naar jouw zielenenergie openen? Je bent welkom voor een Soul Sessie of om contact op te nemen.
Voorwaarde
Ondanks mijn verhaal wellicht doet vermoeden zijn mijn sessies niet voor ernstige mentale en of fysieke ziekten en klachten. Ik ben er voor de vrouw die voelt dat het anders kan. Die vastzit in oude patronen of juist die quantum leap wil maken in haar leven. Lees verder......
Ik ben geen arts, therapeut of coach, het leven van het heilig vrouwelijke wil door mij heen stromen zodat ik een kanaal mag zijn voor een hoger doel. Ik ben je gids, een mystica en orakel en ik werk geheel in afstemming en intuïtief in co-creatie met het grotere veld van vrouwenkracht, elementen, gidsen en andere krachten. Dit vraagt veel verantwoordelijkheid en zuivere afstemming. Het pad vraagt een leven vol toewijding aan de creatie en het hoger doel.
Veel liefs, Claudia